12.پیام همه انبیا...
پیام همه انبیا این است: در مسیر کوتاه عبور از دنیای کوتاه، آلوده نشوید.
برنامه‌های دینی برای این آمده‌اند که انسان عبور کننده از گذرگاه کوتاه مدت دنیا در مسیر زندگی ابدی‌اش آلوده نشود و در آخرت گرفتار نباشد. هیچ دستور شرعی نداریم که جان ما را به دنیا گره بزند. علامه طباطبایی میفرمایند: «همت دستورات دینی این است که چهره جان انسان را از عالم طبیعت متوجه ماوراء طبیعت کند». همۀ همتش دل کندن است. جایی میگوید صدقه بده، روزه بگیر، جایی از خوردن منع میکند و جایی دیگر پولی که به جانت بسته را میکند. 
میگوید نباید به پدر مادر «اُف» بگویی مگر این که تو را به سوی غیر خدا بخوانند. با این حال نیز بال‌های رحمتت را برایشان بگستر. دستور جهاد می‌دهد که از همسر و فرزند عزیزتر از جانت دل بکنی و بروی. امام سجاد ع در دعای ابوحمزه ثمالی میفرمایند: «سیدی، اخرج حب الدنیا من قلبی و اجمع بینی و بین المصطفی و آله خیرته» سید و مولای من، محبت دنیا را از قلب من بیرون کن مرا با برگزیدهات (پیامبر عزیز) و آل او که از بهترین ها هستند همراه کن.
«اى مردم! تقواى الهى پیشه کنید و بترسید از روزى که نه پدر کیفر اعمال فرزندش را تحمّل مىکند، و نه فرزند چیزى از کیفر پدرش را. به یقین وعده الهى حق است، پس مبادا زندگانى دنیا شما را بفریبد، و مبادا (شیطان) فریبکار شما را (به کرم) خدا مغرور سازد! آگاهى از زمان قیام قیامت مخصوص خداست، و اوست که باران را نازل مىکند، و آنچه را که در رحمها (ى مادران) است مىداند، و هیچ کس نمىداند فردا چه به دست مىآورد، و هیچ کس نمىداند در چه سرزمینى میمیرد. خداوند عالم و آگاه است.» (33 و 34، سوره مبارکه لقمان)
