7. در هر رویداد خدا را خواستن درمان درد حسادت است

یا کبیر

در هر رویداد خدا را خواستن، درمان درد حسادت است.

الحسود غضبان على القدر. حسود، خشمناک است بر تقدیر حقّ تعالى. امیرالمؤمنین (ع)

حسادت یکی از انواع پیشرفته بیفکری و کج فهمی است. بعضی بطور کلی خود را در چنگال آن رها کرده و طعمه هر روزه اش شده اند و او روز و شب از گوشت تنشان میخورد و رحمی هم نمیکند.

امیرالمؤمنین میفرمایند: ستمگرى چون حسود ندیدم که به ستمدیده شبیه تر باشد.

کسانی که هیچ هنر و فضیلتی را در خود سراغ ندارند، به جای برخواستن و حرکت کردن، وقتشان را صرف حرص و غصه از پیشرفتهای دیگران کرده و با عیبجویی و ناله و نفرین، آرزو میکنند همه از تلاش بایستند تا بیکاری و بی ثمری آنها معلوم نشود .اگر گمان کردید که از این خصلت سوزاننده ایمن هستید، کافی است در موقعیتهای امتحان قرار بگیرید، آنوقت خود را ارزیابی کنید. کافی است دوست هم ردیفتان یک مرتبه به ارتقاء شغلی یا معیشتی برسد، بدون این که قابلیتهای بیشتری داشته باشد. یا کسی که دوستش دارید به دیگران هم توجه و علاقه ساده ای نشان بدهد. یا در جمع دوستان و فامیل، همواره به کسی بیش از شما عنایت و محبت شود. آنوقت ببینید در هر کدام از این موارد چه فکرهایی با خود میکنید و دچار چه احساسهایی میشوید. وقتی که مورد مرحمت مردم قرار گرفته ایم، فکر میکنیم: « چیز مهمی نیست. حالا ظرف غذایی کسی بدست ما داده، نمیداد هم از گرسنگی نمیمردیم. مردم یک روز تحویلت میگیرند و فردا که خواسته ای داشتند و انجام نشد برایت تلافی میکنند.» اما وقتی زل میزنیم به کسانی که خیر موقتی بهشان رسیده، دچار این توهم میشویم که مگر او چکار کرده که ما نکرده ایم؟ چرا بعضی ها اینقدر شانس دارند؟ اگر او نبود ما خیلی مورد توجه بودیم و ... هزار ویز ویز دیگری که شیطان میکند، سوهان روح میشود، رابطه ها را کمرنگ میکند و ایمان را به باد میدهد. اگر روح وسعت پیدا کند، اگر انسان احساس ازشمندی کند، آنوقت از لطف و فیض مدام خدا خود را بهره مند میبیند و هر کم و زیاد دنیا برایش بهانه ای میشود تا با فهم نیاز مداومش به تکیه گاهی محکم، رزق و عیش و عزت و همه چیز را از صاحب کل کمالات بخواهد. هر که خود را فرزند ثروتمندترین و بخشنده ترین وجود عالم ببیند، آنوقت از شادی مردم شاد و از پیشرفتشان آرزوی پیشرفتهای بیشتر و بهتر میکند. گویی میبیند که در وسعت جهان، جا برای همه هست. قل اعوذ برب الفلق...من شر حاسد اذا حسد.

دنیا همه هیچ و اهل دنیا همه هیچ ای هیچ زبهر هیچ بر هیچ مپیچ