4.بین صفر وصد عدد بسیار است

 یا حق

بین صفر و صد، عدد بسیار است.

کسی که « صفر و صدی» فکر میکند، همه چیز را یا سیاه میبیند یا سفید. از این همه رنگ خاکستری بی خبر است.همه چیز یا زشت است یا عالی، یا دوست داشتنی است یا نفرت انگیز. در آشنا و فامیل با یکی قهر است، با یکی صمیمی، یا هر روز و هر هفته به خانه ات می آید، یا با کوچکترین برداشت منفی، رابطه اش را قطع پیوند.یا قابل اعتماد هستی یا مسئله دار و طرد شده. کسی که گمان میکند همه چیز در عالم باید درست و مرتب کار کند، در این صورت نمی‌تواند نقاط قوت را در کنار نقاط ضعف ببیند، لذا احتمال بسیاری از نواقص را در نظر نمی گیرد. اگر محور اعداد را به جای عدد با صفات و حالات مختلف پر کنیم، میبینیم بین« بی احساس» و « پر هیجان » حالات زیادی را میشود نام برد. بین زشت و زیبا خوش اخلاق و بد اخلاق ، عشق و نفرت ، عاقل و احمق، حالات و عبارات بسیاری وجود دارد. حتی قبل و بعد از آن نیز واژه های زیادی را میشود پیدا کرد.با دوستانمان این محورها را بکشیم و واژه های بیشتر را پیدا کنیم. اگر بتوانیم شرایط و حالات بیشتری را شناسایی کنیم از این همه قضاوت و واکنش سریع که منجر به از دست دادن خیلی چیزهاست نجات پیدا میکنیم.

برای تمرین و مهارت در این امر دستور امیرالمومنین (ع) کمک بزرگی است:

هیچ گاه به سختی که از دهان برادرت بیرون می آید گمان بد مبر، در حالی که میتوانی توجیه خوبی برایش پیدا کنی.

( مشکاه الانوار، ترجمه هوشمند و محمدی،ص۳۷۵)