1. چشم دروازه فکر است
یا ودود
چشم دروازه ی فکر است.
قطعا دیدنی هایی برای شما از سوی پروردگارتان آمد. پس هر که بصیرت داشت به نفع خودش و هر که کور بود به ضرر خودش بود.(۴ ۱۰سوره مبارکه انعام)
در آفرینش خدای رحمان خلل نمیبینی، چشم بگردان! آیا نقصانی میبینی؟ بار دیگر نظر بگردان تا نگاهت خیره و ناتوان به نزد تو بازگردد ( ۳ و ۴سوره مبارکه ملک)
خوب دیدن و خوبی ها را دیدن، هنر و مهارتی است که منجر به پرورش فکر میشود. خود و فرزندانمان را به بهتر دیدن اطراف و درس گرفتن از دیدنی ها تمرین دهیم. خداوند هیچ پدیده ای را اینقدر حقیر نیافریده که در آن درسی برای آموختن نباشد. در سفر به جای اینکه ساعتها بی توجه بنشینیم، با خیال اینکه کی میرسیم ، میتوان با دقت در دیدنی های اطراف، اطلاعات، ایده ها و دریافت های جدیدی را حاصل کرد. یکی از پایه های تعقل علم است، و علم بسیاری با شنیدن و دیدن و تجربه کردن، به خصوص در سفرها بدست می آید. از نگاه و توجه به حرکات و فعالیتهای یک کودک چه چیزهایی میتوان یاد گرفت، از دیدن آدم های راضی و افراد ناراضی و ناراحت چه تفاوتهایی را درک میکنیم؟ آیا از زشتی رفتار کسی میتوان نکته زیبایی را دریافت و استفاده کرد؟ آیا از ضعیف ترین و ساده ترین آدم های اطرافمان میتوانیم درس بگیریم ؟
امیرالمومنین(ع): ما اکثرالعبر و اقل الاعتبار. عبرت ها چقدر فراوانند و عبرت پذیری ها چقدر کم.
( نهج البلاغه حکمت ۲۹۷)
امام موسی کاظم(ع): ما من شی تراه عیناک الا و این موعظه؛ چیزی نیست که چشمانت آن را بنگرد،مگر آن که در آن پند و اندرزی است.
( بحارالانوار، ج۷۸،ص۳۱۹)
