13.گفت وگوی سالم و آرام نشانه تفکر رشد یافته است
یا رافع الدرجات
گفتگوی سالم و آرام نشانه ی تفکر رشد یافته است.
آیا لازم است که همه مثل ما فکر کنند؟ آیا لازم است که همه با ما موافق باشند؟اگر همه مثل هم می اندیشیدند،اصلا اندیشه ای بوجود می آمد؟ هرکس سخنی میگوید، طرز فکر و نظر خود را نشان میدهد.قرار نیست که همه مثل ما حرف بزنند. قرار نیست که ما با همه موافق باشیم، یا جواب همه را بدهیم، یا تمام جمله هایشان را ویرایش کرده و به هر حرفی واکنش نشان دهیم. اگر گفتگو منجر به حمله، دفاع، بد معنی کردن، برخوردن و جدال شود به هیچ ارتباط مثبت و تعامل عاطفی و انسانی منجر نمیشود.مگر قرار نیست که قبل از هر کاری به هدف آن کار فکر کنیم. کسی موضوعی به ذهنش آمد و چیزی گفت. میتوان منظور حرف ها را ساده و مثبت برداشت کرد، با شوخ طبعی و رفاقت فضای خوبی را فراهم نمود از مسائل عبور کرد. آرامش، هنر صرف نظر کردن از انبوه مسائلی است که ارزش فکر کردن ندارند.
به برخوردهای کلامی ساده و صمیمی کسانی که آرامش فکری دارند، توجه کنیم. همچنین به برخوردهای افراد هیجانی و تکانشی که هر حرکتی را مارش جنگ و هر کلام غیر موافقی را حملا دشمن تلقی میکنند. میتوان بیش از حرف زدن سکوت کرد،نظرات لازم را کوتاه و آرام، بدون پافشاری مطرح کرد و از بسیاری از درگیری های بی حاصل گذشت.
امام علی(ع) : آدمی در زیر زبانش پنهان است.
